Peru

Eindelijk weer reizen! Voor de voorbereiding hadden we niet zo veel gedaan, dat maakt het des te spannender waar we heen gaan ;) Het ging allemaal erg soepel, 1 vlucht van 12, 5 uur en je bent er. Beetje filmpjes kijken, beetje lezen en je enkels worden alleen maar dikker.... Totdat je weer je schoenen weer aan moet doen, weet je pas hoe dik je voeten zijn geworden. Het vliegtuig was ook erg groot, voor ongeveer 425mensen in 1 vliegtuig. En we hadden het geluk dat er 1 baby aan boord was, die ver genoeg van ons zat ;) Eenmaal gearriveerd op bestemming nog "fftjes" in de rij voor de douane. Waarbij ik uiteindelijk weer een stempel kreeg in mn paspoort! Wel balen dat ze geen nieuwe bladzijde had gekozen maar 1 die al vol zat van de stempels... Heb ik weer... Eerste wereldproblemen ;) En er ging zelf een schattige hond aan mn snuffelen of ik drugs bij me had. Gelukkig niet het geval ;) Daarna waren we erg blij dat we de taxi rit naar het hostel hadden overleefd! Als je denkt dat sommige nederlanders slecht kunnen rijden, valt t allemaal mee als je hier op de weg rijdt ;) De automobilisten houden van toeteren en vlak voor een auto gaan... Echt millimeter werk hoe ze langs alle auto's heen scheuren. Verkeersregels zijn sowieso indicatief!
Eenmaal aangekomen bij het hostel (zonder deuken in de auto) krijgen we een prachtig hoogstaand stapelbed (lees: gewoon twee bedden op elkaar gezet). Gelukkig doen we dit altijd eerlijk met rock/paper/scissor spelen wie boven moet slapen ;) Ik was ook erg blij toen ik had gewonnen :) En de kamer zelf was echt een vochtige verademing... Zo vochtig dat onze handdoeken na een dag nog steeds aan het drogen waren ;)
Na een 10urig dutje te hebben gedaan, hebben we na ons ontbijt, alles van de reis gepland in een paar uur. Ook hadden we dat nu al gedaan omdat de vochtigheid naar buiten was gegaan...

Vanuit lima eindelijk vertrokken naar Paracas. Weg uit de lelijke stad met alleen maar bewolking. Ik wist bijna niet meer hoe de zon eruit zag ;) Ze zeiden ook wel dat het door de wintertijd kwam. Maar we hebben gekozen voor een bus voor backpackers! Erg gezellig en meer aanspraak om met mensen een babbeltje te maken en/of te gaan kaarten ;) De bus zag er ook nog top uit en tijden niet zo lekker gezeten in een bus. Op weg naar de tweede bestemming zag je ook Peruanen leven. De wegen zijn niet zo top, behalve de tolwegen. En om alles hebben ze een muurtje gemaakt. Een soort van: dit is van mij... Het weer werd ook beter naarmate we zuiderlijker gingen rijden. We gingen ook de woestijn in, dus naar buiten was niet veel te zien dan de muurtjes... En de zogenaamde huisjes die ze zelf hebben gemaakt van allerlei materialen die niet bedoeld zijn om een huis mee te maken. Viel dan wel gelijk op dat we in Lima op een redelijk goed gedeelte zaten.

Uiteindelijk zijn we aangekomen bij Paracas. Wat als activiteit was om naar een eiland te varen waar allemaal vogels, zeehonden en penguins te zien zijn. Nou in totaal hebben we 2 pinguïns gezien die je echt moest zoeken (soort van waar is Waldo). De vogels die daar zaten leken ook nog op penguins... Maar wel veel kak van de vogels gespot ;) We waren erg blij dat ze niet te veel boven de boot gingen vliegen, anders had je zo kak op je hoofd. Maar het was vermakelijk. We hebben ook een specialiteit van Peru gegeten, ik vond het heerlijk! Bart niet zo... Het was koude vis (geen idee welke, alles is in Spaans), met coriander en andere kruiden, met koude zoete aardappel. Ik had alleen niet verwacht dat het koud was... Wilde bijna vragen of ze het ff in de magnetron wilden stoppen ;) En hier moet je altijd blij zijn als je een warme douche hebt. Tot nu toe heb ik maar 1bkoude douche gehad en dan moet je van geluk spreken. Een keer ging eerst Bart douchen die koud water had en ik 30min later misschien zelfs iets te heet water kreeg ;) Na een dag in het mini dorpje Paracas gingen we met de bus weer verder naar Huacachina. Met eerst een tussenstop in de woestijn bij de oceaan... Beetje raar maar wel erg mooi! Erg veel heuvels met heel veel zand. Na het rode strand te hebben gezien met vele dooie zeehonden (waardoor het rood van het strand heel anders geïnterpreteerd kan worden), gingen we naar de oase in de woestijn. Ondertussen hebben we vrienden gemaakt, dat is ook altijd leuk om te vertellen. Uit Canada! Dus we kunnen weer lekker engels praten :) Huacachina is echt super klein! Wel erg lekker weer dus we wilden hiet gaan chillen voor een paar dagen. Voordat we gingen relaxen, eerst even met een soort van jeep (alleen dan wat krachtiger), door de zand heuvels crossen met echt een prachtig uitzicht van de omgeving. Dan vraag je wel af wie het ooit een goed idee vond om in de woestijn een dorpje te maken... Maar de oase zag er mooi uit! Rondom hoge heuvels met geel zand. Tijdens de jeep tocht gingen we ook zandboarden, wat super vet was om te doen. Soort van snowboard waar je ook je voeten aan kon binden. Ik was weer verstandig om gewoon op mn buik naar beneden te gaan. We waren daar zo lang mee bezig dat we de zonsondergang hadden van ongeveer 20sec. Maar ik was nog net op tijd voor een coole foto ;) Na weer beneden te zijn in het dorpje, probeer je al het zand weg te krijgen... Niet dat dat lukt. 2 dagen erna had ik nog zand gevonden waar ik niet had gedacht dat het daar ook nog kon zitten. Met onze nieuwe vrienden gingen we lekker borrelen en met ongeveer de gehele bus gingen we bbq-en. Erg lekker en glutenvrij ;) Hoewel ik het super gezellig vond om na de bbq uit te gaan, mijn kater de volgende dag vond het niet zo leuk. Gelukkig gaat onze bus een paar dagen later. Wel weer erg jammer dat we dag moesten zeggen tegen onze nieuwe vrienden. Daardoor werd het dorpje wel een stuk saaier... ook wel grappig om te weten: de oase wordt telkens bijgevuld van een dorpje ernaast ;) anders was het allang uitgedroogd. Maar we hebben wel lekker uitgeslapen. En hebben we nog een sanddune gelopen om vervolgens weer een prachtig zonsondergang te zien van de woestijn. Volgende dag weer lekker de bus in met allemaal nieuwe mensen... Voornamelijk Nederlanders wat weer een beetje jammer is ;) Helaas moesten we wel in de droge hitte en onze backpacks lopen naar de bus toe. Tijdens de tussenstop van de bus gingen we nog een paar peruaanse shotjes drinken. Gelukkig erg kleine anders had ik heb niet gered. De zogenaamde pisco sour... Ik hoef dat niet nogmaals te proberen ;) En we waren al wat later vertrokken, maar we hebben de nazca lines gezien vanuit een wibbelig uitkijktorentje net voor de zonsondergang... Kijk naar op google wat het is ;) (google knows best). Daarna lekker uit eten geweest met de hele bus in een wegrestaurant... Lekker was anders. Om vervolgens lekker 11uur in de bus te zitten naar Arequipa. Heerlijk met een dekentje forrest gump gekeken en heel wonderlijk in slaap gevallen. We kwamen rond 5uur aan bij het hostel om vervolgens tot ontbijt met een Amerikaanse te kaarten ;)

Arequipa ligt wat hoger dan ik had verwacht, op ongeveer 2325meter. Dus moest wel erg wennen aan de ijle lucht. De stad is de tweede grootste stad van Peru. Gelukkig zat ons hostel dicht bij het mooie gedeelte. We hebben ook onze was gelijk gedaan, dat krijg je als je niet genoeg kleding meeneemt ;) We hadden weer vrienden gemaakt zodat we gezellig met zn 4en gingen uiteten. Heerlike alpaca gegeten in een soort van crêpe. We moesten wel vroeg naar bed aangezien we er vroeg uit moesten: 2.30am... een "super leuke" trek in de colca canyon. Nou dat was een gtote vergissing van mij om dat te doen. Het was 11km lopen naar beneden van ongeveer 1100meter. Mijn spiertjes en voetjes konden dat niet handelen laat staan ook nog de hoogte erbij. Misselijk, hoofdpijn en dan nog niet gepraat over de brandende zon. Dat was niets voor mij ;) het is mij gelukt om bij de lunch aan te komen maar kon bijna niets eten. De begeleider zei toen (erg verstandig): neem de "taxi" aka een muilezel... dus ik met een andere Nederlandse op de muilezel. Echt wow, die beesten zijn geweldig en hebben mn leven gered ;) fftjes 2uur berg op en af, echt mijn buikspieren moest ik ook nog aanspannen. We waren aangekomen bij onze bungalows met een leuk zwembadje en een prachtig uitzicht van de canyon. Ons hutje was gemaakt van bamboe met twee keiharde bedden en geen elektriciteit. Wel heerlijk gegeten en vroeg naar bed want de volgende dag moesten we 1000meter omhoog, weer met de muilezel ;) super mooie zonsopgang gezien aangezien we om 5.45 uur weer weg gingen. Uiteindelijk waren we na 2, 5uur weer boven en gingen we op weg naar het ontbijt en de bus! Niet meer lopen :) we hebben de omgeving gezien en grote condors van ongeveer een 3meter spanwijdte. En alpacas zijn echt super schattig! Beetje erg dat ik het wel heb gegeten...
Maar dit was het weer, hopelijk heeft iedereen eennheerlijke vakantie!

Liefs Marilein