Paihia and Cape Reinga

Het is zover, ik ga naar het noorden toe! Het was nog een hele spannende gebeurtenis. Precies 10min voordat ik de bus ging pakken (ik moest al om half 8 in de ochtend klaarstaan) wist ik niet waar ik mijn portemonnee had gelaten. Ik zoeken en zoeken, maar ik was hem echt kwijt! Mijn reisgenootjes gingen ook zoeken in de kamer etc. Uiteindelijk ik in het hostel gevraagd voor the Lost And Found, hadden ze mijn portemonnee gewoon! Met alle pasjes en geld erin! Echt niet normaal! En dat was ook al met mijn jas die ik in het vliegtuig had laten liggen (ook terug gekregen!). Dus bedankt voor alle beschermengelen en gelukdingen die ik heb gekregen, ze werken ;)

Nou ik in de bus, met portemonnee, naast een Nederlandse komen te zitten ;) dus de hele weg gepraat/gekletst (de buschauffeur werd er gek van). Ondertussen hebben we in 1 dag het volgende gedaan: bomen geknuffeld (dikste van NZ), bootje gevaren om een eiland met glaswerk om in de zee te kunnen kijken, watervallen gezien, bbq, baan geregeld, stadje (Russel) met de ferry gegaan en lekker geslapen! Met baan geregeld bedoel ik: het hostel schoonmaken om gratis in het hostel te kunnen blijven (dikke prima!).

Daarna komen we bij dag 2 van het noorden (20-11-2012): naar Cape Reinga and ninety miles beach (the travellers where on the beach and thought: wow, this looks like ninety miles! But it was just only fiftyeight miles…). Met de bus naar een soort regenwoud gegaan (alleen zonder zon) om naar bijzonder bomen te kijken, 90 miles beach, sandsurfing, Cape Reinga (het noordelijkste puntje van NZ), gelunched op een super mooi strandje, Fish And Chips in de bus en in de Hot tub gegaan. Beetje jammer dat het de hele dag regende, blijkt dat het hier heel vaak regent. Ik zei nog zo tegen mijn Van Wijnen collega’s: “ik zal aan jullie denken in de zon van NZ”. Maar ik heb nog niet zo veel aan jullie gedacht... ;)
En om nog wat uit te leggen: Met dat 90 miles beach ging de buschaffeur gewoon met een touringcar 100 km/u op het strand rijden! Eerst dachten we: ach hij maakt een rondje, maar ineens gingen we keihard rijden... Was heftiggg... ;)
Het sandsurfing was echt super chill! Met een soort van surfding van een hele hoge zandberg op je buik er vanaf. Alleen mijn nagellak van mijn grote teen was eraf, want daarmee moest je sturen.

En ook nog wat grappigs (vind ik in ieder geval): ik ben een erg slechte backpacker! Er is een verschil met een flashpacker en backpacker. Een flashpacker is die alles van te voren goed heeft geregeld en met een trolley. En een backpacker die ziet wel waar het schip strandt. Maar over mijn backpackerskills: die zijn er niet... Ik had zo’n grote badhanddoek mee, blijkt een erg slecht idee te zijn... Veel te groot en te zwaar... Mijn schoenen, de vans, zijn veeeeel te zwaar! En dan heb ik ook nog leuke bergschoenen... En blijkbaar is het handig om alles in tasjes te doen, alle broeken, alle hempjes, etc. Dus nu ben ik op zoek naar veel tasjes... ;)

Morgen gaan we ook wat leuks doen, maar dat vertel ik nog niet ;) En om jullie misschien wat gerust te stellen: when you’re traveling alone, you’re never alone! True story!!

Heel veel liefs!

En het spijt me, niet meer zo kort en krachtig verhaal... :(